Ben devasa bir ağacın güneşe doğru uzanan dallarından biriyim. Ağacımızın kökleri çok ama çok derinlere gidiyor, atalara... Suyumuz buradan geliyor, ben bazen bu kökü kesmek istedim, bunu özgürlük zannettim. Havada boşta duran bir dal olamayacağımı artık görüyorum, bunun özgürlük olmadığını artık biliyorum.

Ağacımızın bazı dalları feragat etti, budak kaldı.. Diğer dallar güneşe uzanabilsin diye.. Benden önceki tüm dalları, gövdeyi, kökleri onurlandırıyorum. Ben ve benden sonraki dallar, yapraklar, çiçekler sizden gelen su ile büyüyüp güneşe uzanıyoruz. Ağacımızın bilgeliği bunun hep ileri ve güneşe doğru bir yolculuk olduğunu biliyor. Bu yüzden daha önceki dalları, gövdeyi ve kökleri beğenmemek ya da tamir etmek biz yeni dallara düşmezmiş..görüyorum. Minnet borcum yok, borçlu değilim, benden sonraki dalların da bana borçlu olmadıkları, olmayacakları gibi... Ancak bu büyük zekaya, ulu ağaca gönülden bağlıyım ve şükran doluyum. Benim yönüm gökyüzü, güneş ve yeni dallar, çiçekler, her şey olması gerektiği gibi olmuş, oldu ve olacak...biliyorum... ben büyüyorum.. bana düşen bu ...büyüyorum.

 

Büyüdükçe güçlenecek ve köklerden gelen suyu daha yeni dallara, yapraklara, çiçeklere ileteceğim. Bu yapraklar, çiçekler benim dalımın devamındakiler de olabilir başka dallar da.. ben büyüyorum, sonsuz , tükenmez suyun varlığını bilerek, kimi gün şükrederek, bazen daha hızlı, bazen daha yavaş...durduğumu zannettiğim zamanlarda bile..hep büyüyorum, geriye döndüğümü zannettiğim zamanlarda bile hep büyümüşüm, büyüyorum... Büyüdükçe ağacımızın nasıl devasa ve bilge olduğunu daha net görebiliyorum, büyüdükçe diğer ağaçları görüyorum, çeşit çeşit, rengarenk....büyüdükçe ormanı görüyorum, görebiliyorum..büyüyorum, ağacımızı düzeltmekten vazgeçebildikçe daha keyifli büyüyorum, köklere hesap sormaktan, budaklara kızmaktan vazgeçebildikçe, dalların hangi açı ile güneşe doğru uzanması gerektiğini düşünmenin anlamsızlığını fark ettikçe daha keyifli büyüyorum... büyüyoruz....sadece büyüyoruz..

 

Bütün ağaçların köklerinin yüce bir kök kaynaktan geldiğini fark ettikçe kökleri ve tüm ağaçları tamamen kesecek hiçbir testere ya da baltanın olamayacağını görüyorum.. daha keyifli büyüyorum...sadece büyüyorum..büyüdüğümü artık görmeye başlıyorum.. Karanlık zannettiğimin güneşe doğru uzanırken arkamda bıraktığım gölge olduğunu görüyorum, büyüdükçe görebiliyorum. Gölgenin anlamını, kıymetini görüyorum... 

Tatlı bir heyecanla yolculukta daha neler göreceğimizi merak ediyorum. 

Tüm ağaçlara selam olsun...